David siedział na ławce już jakieś piętnaście minut. Dłonie złożone jak do modlitwy trzymał między udami. Sięgnął po telefon do kieszeni dżinsów, by sprawdzić godzinę. Złamał się i włączył YouTube, by oglądnąć nowy filmik jednego z niewielu twórców na platformie, których szanował. Godzina recenzji nowych gier na pecety i PlayStation. Nie zdążył go włączyć, gdy usłyszał charakterystyczny klekot lakierek z męskim obcasem. Ian stanął tuż przed nim, dzięki temu patrzył teraz wprost na jego szczupłe uda. Powstrzymał się, by ich nie dotknąć. Naprawdę był z niego straszny dzieciak, uznał. Gotowały się w nim hormony.
